E.A.E 3 – Yanlış Kabullenme

Bazı ebeveynler çocuklarının davranışlarının çoÄŸunu kabul ediyor gibi davranırlar ama bu ebeveynler de iyi anne baba olmak için rol yapıyorlar.
 
Bir ebeveynin beÅŸ yaşındaki çocuÄŸunun geç saatlerde uyumasından rahatsızlık duyduÄŸunu düÅŸünün. Ebeveynin kendisine özgü bir ihtiyacı olsun, yeni bir kitap okumak. Ayrıca çocuÄŸunun uykusunu yeterince alamamasından, ertesi gün huzursuz olmasından veya hastalanmasından endiÅŸe ediyor. Ancak, bu anne tolerans yaklaşımını izlediÄŸi ve prensipleriyle çakışmasından korktuÄŸu için çocuÄŸuna erken yatması konusunda bir istekte bulunamıyor. Bu ebeveyn "yanlış kabullenme" sergiler.
 
Bir ebeveyn çocuÄŸunu yanlış kabulleniyorsa,  bunun çocuk üzerinde etkisi ne olur? Herkesin bildiÄŸi gibi çocuklar ebeveynlerin tavırlarına karşı çok duyarlıdır. Çocuklar oldukça garip bir ÅŸekilde ebeveynlerinin gerçek hislerini anlarlar çünkü ebeveynler çocuklara sözsüz mesaj gönderirler.
 
Bir anne aslında kabul etmiyor ama tavırları çocuk tarafından kabul etmiÅŸ gibi algılanıyorsa ne olur. Çocuk bu tavırsal mesajı aldı bile. Åžimdi gerçekten kafası karıştı.
"Karışık mesaj" ya da çeliÅŸkili ipuçları alıyor. Uyumamasının sorun olmadığını söyleyen tavırlar ama annesinin bu durumdan hoÅŸlanmadığını söyleyen ve sözlü olmayan ipuçları. Çocuk çıkmazda. Uyumak istemiyor ama aynı zamanda sevilmek ( kabul edilmek ) istiyor. Uyanık kalması anne tarafından kabul edilir görünüyor ama annesinin yüzünde hiddetli bir bakış var. Åžimdi ne yapacak? ÇocuÄŸu böyle bir çıkmaza sokmak, onun psikolojik saÄŸlığını ciddi ÅŸekilde etkileyebilir.
 
Bir çocuk " karışık mesaj" alırsa, ebeveynin içtenliÄŸi ve dürüstlüÄŸü konusunda ciddi ÅŸüpheler duymaya baÅŸlayabilir. Sonuç olarak, çocuÄŸun bu tür bir ebeveyne karşı güvensizliÄŸi artar.
 
ÇocuÄŸunuzun davranışını kabullenmeyip çocuÄŸu kabul eder misiniz?
 
Yeni kanepenizin üzerinde kirli ayakkabılarıyla oturmasını kabul etmediÄŸinizi sezerse, bundan, kanepede uzanan ayağını kabul etmeseniz bile onu kiÅŸi olarak kabul ettiÄŸiniz sonucunu çıkaracağını oldukça ÅŸüpheli buluyorum. Tam tersine o anda yapmakta olduÄŸu ÅŸeyle bir bütün olduÄŸundan, hiç ÅŸüphesiz annesinin kendini kabul etmediÄŸini düÅŸünür.
 
Bir çocuÄŸun bir birey olarak kabul edilmediÄŸi hissi, kabul edilmeyen davranışlarının sayısı tarafından belirlenir. ÇocuÄŸunun çoÄŸu davranışını kabul edemeyen ebeveynler, ister istemez çocuklarındaki birey olarak kabul edilmeme hissinin derinden ilerlemesine neden olur. Tam tersi olarak çocuklarının yaptığı ya da söylediÄŸi birçok ÅŸeyi kabullenen ebeveynler bireysel olarak kabul edildiÄŸini hisseden çocuklar yetiÅŸtirir.
 
Sizin için en iyisi, çocuÄŸunuz belli bir zamanda, belli bir ÅŸeyi yaptığında onu bir birey olarak onaylamadığınızı kabul etmek olacaktır. Bu ÅŸekilde sizi açık sözlü ve dürüst olarak algılamayı öÄŸrenecektir çünkü bu yolla gerçekçi olursunuz.
 
Ayrıca, bir çocuÄŸa, "seni onaylıyorum ama yapmakta olduÄŸun ÅŸeyden vazgeç" dediÄŸinizde, bu güç kullanımınızla onun hareketini bir parça bile deÄŸiÅŸtiremezsiniz. Otorite ve güç kullanımının arkasında ne tür bir açıklama olursa olsun, çocuklar ebeveynleri tarafından reddedilmekten, kısıtlanmaktan ya da yasaklardan nefret ederler. Çocukları, ebeveynler tarafından onaylanmayan davranışları deÄŸiÅŸtirmeye yöneltmek için "sınır koyma" ya da kısıtlama yapmaktan çok daha etkili yöntemler var.

Hazırlayan: Burçin Yılmaz